شارلوا در بلژیک ؛ زشت ترین شهر جهان!

شارلوا در بلژیک زمانی قلب صنعت زغال سنگ این کشور بود، اما امروزه کارخانه های آن متروکه شده اند و زخم های صنعت معدن همچنان شهر را ویران می کند.

در سال 2009، روزنامه هلندی De Volkskrant، شارلوا را “زشت ترین شهر جهان” نامید. زمانی که مقاله منتشر شد، یک فرصت بازاریابی عالی برای شارلوا بود.

او و دوستش وب سایتی برای تبلیغ ماجراهای شارلوا ایجاد کردند و به زودی صدها نفر برای تورهای خود ثبت نام کردند.

نیکلاس می گوید که در ابتدا مورد تنفر مقامات محلی و گروه های توریستی قرار گرفت، اما به تدریج مورد استقبال قرار گرفت. او گفت: «در ابتدا مقامات من را به خاطر انتشار تصویر شارلوا به عنوان مکانی افسرده سرزنش کردند.

شهر شارلوا پس از اینکه فاش شد قاتل زنجیره ای مارک دوترو قربانیان ربوده شده خود را در یک سیاه چال حومه به زنجیر می بندد، شهرت بیشتری به دست آورد. در اوایل امسال، مقامات شروع به تخریب خانه پلکانی کردند که در آن بدترین جنایات او انجام شد.

با این حال، در سال های اخیر، راهنمایان رسمی تور در شهر شروع به بازدید از کارخانه های متروکه و حتی تهیه نقشه از خرابه ها کرده اند.

نیکلاس توضیح داد: “تورهای من از مرکز شهر شروع می شوند، اما بسته به ترکیب آنها متفاوت است.” گروه های تور نیکلاس می توانند از بچه های مدرسه گرفته تا اعضای کمیسیون اروپا متفاوت باشند.

گفت: تاریخچه شارلوا را توضیح می دهم و بعد به کارخانه ها می رویم. من کلید برخی از ساختمان های متروکه را دارم، بنابراین به مردم اطراف را نشان می دهم. اگر هوا خوب باشد می توانیم از تپه ای پر از زباله های معدن بالا برویم. برای گروه های بزرگتر، می توانیم در کنار رودخانه باربیکیو بخوریم.

پس از انگلستان، بلژیک اندکی پس از به دست آوردن استقلال خود در سال 1830 صنعتی شد. منطقه والونیا در اطراف شارلوا رونق زغال سنگ را تجربه کرد و به نیروگاه صنعتی بلژیک تبدیل شد و لقب “کشور سیاه” را به خود اختصاص داد. اما پس از دهه 1950، با فروپاشی ثروت زغال سنگ و نفت تبدیل به سوخت غالب، صنعت بلژیک به شمال کشور و سواحل دریای شمال آن نقل مکان کرد.

در الگویی که در بیشتر بریتانیا، ایالات متحده و فرانسه تکرار شد، بخش‌هایی از بلژیک رو به زوال صنعتی رفت.

شارلوا در دهه های اخیر به دلیل جنایت، محرومیت و فساد بدنام بوده است. آمارهای اخیر نشان می دهد که ارقام بیکاری در شارلوا 20 درصد است، در حالی که این رقم برای کل کشور حدود 6 درصد است.

این شهر 200000 نفری در 40 مایلی جنوب بروکسل، با شهرک های مسکن دلخراش و کارخانه های بسته مشخص شده است.

توین ووتن، مردم شناس فرهنگی و عکاس جنگ، در مورد شارلوا نوشت که مصرف کنندگان مواد مخدر آشکارا در ساختمان های خالی از هروئین استفاده می کردند، در حالی که روسپی ها تجارت خود را زیر پل های هوایی در گوشه های خیابان چند بلوک دورتر از شهرداری انجام می دادند. می دهند.

وی ادامه داد: دو خط از پنج خط مترو که برای خدمات رسانی به شهر طراحی شده اند، هرگز تکمیل نشده است. ایستگاه های خالی ارواح اکنون محل پایکوبی خرابکاران، هنرمندان خودخوانده گرافیتی و معتادان به مواد مخدر است.

در سال‌های اخیر، این شهر همچنین برای قطع رابطه با یکی از مشهورترین ساکنان سابق خود – قاتل زنجیره‌ای بلژیکی، مارک دوتروی، تلاش کرده است. او در سال 1996 به جرم ربودن، تجاوز و شکنجه 6 دختر بین 8 تا 19 ساله دستگیر شد که چهار نفر از آنها فوت کردند.

“خانه وحشت” سابق او در شارلوا سرانجام در ژوئن تخریب شد تا جایی برای یک باغ عمومی باز شود.

در سال های اخیر تلاش هایی برای پاکسازی برخی از فرسوده ترین نقاط شهر صورت گرفته است. مقامات محلی مسیرهای دوچرخه سواری را در کنار کارخانه های سابق ایجاد کرده اند، در حالی که یک مجتمع صنعتی قدیمی به موزه و مرکز آموزشی تبدیل شده است.

منبع: فرارو