چرا غذاهای شور بدن شما را فریب می دهد تا هوس بیشتری کند؟

غذاهای شور اغلب بسیار فرآوری شده هستند و با کمک سایر مواد مانند کربوهیدرات ها و چربی ها به طرز ناامیدکننده ای برای خوردن رضایت بخش هستند.

نمک در دوزهای کم به عنوان تقویت کننده طعم عمل می کند و تلخی را کاهش می دهد و شیرینی را افزایش می دهد. سدیم موجود در نمک خوراکی (کلرید سدیم) وظایف اساسی در بدن دارد، اما ما دائماً آن را دفع می کنیم، بنابراین باید به مقدار کم در غذا مصرف شود.

در تلاش برای کاهش مصرف مضر، محققان در حال کار بر روی پروتئین هایی هستند که برای طعم شور یا افزایش طعم نمک طراحی شده اند. اما گفتن این کار آسان تر از انجام آن است – در حالی که برخی از جوانه های چشایی زبان برای حس کردن یون های سدیم طراحی شده اند، مکانیسم دقیق آن به طور کامل درک نشده است.

چرا نمک طعم را افزایش می دهد؟

طعم یک حس پیچیده است و جوانه های چشایی ما می توانند به چندین طعم مختلف به طور همزمان پاسخ دهند، بنابراین چه چیزی در نمک وجود دارد که طعم های دیگر را تقویت می کند.

طعم یک تجارت پیچیده است. قبلاً تصور می شد که سلول های گیرنده جداگانه ای در قسمت های مختلف زبان شما برای هر یک از پنج طعم اصلی وجود دارد: نمک، شیرین، ترش، تلخ و اومامی (طعم اسید گلوتامیک). اما تحقیقات جدیدتر نشان داده است که سلول های منفرد در واقع به چندین مزه هر کدام در سطوح مختلف حساسیت پاسخ می دهند. نتیجه این امر این است که همه طعم ها با یکدیگر تعامل دارند – بسته به غلظت، گاهی اوقات تقویت می کنند، گاهی اوقات سرکوب می کنند. به عنوان مثال، در غلظت های پایین، طعم ترش طعم تلخ را افزایش می دهد، اما در غلظت های متوسط، آنها را سرکوب می کند. به همین دلیل است که در مارگاریتا آهک می ریزیم.

نمک به عنوان یک بهبود دهنده طعم جهانی استفاده می شود، زیرا در غلظت های پایین تلخی را کاهش می دهد، اما شیرینی، ترش و اومامی را افزایش می دهد، که برای دستور العمل های شیرین مطلوب است. اما در غلظت‌های بالاتر، شیرینی را از بین می‌برد و اومامی را تقویت می‌کند که برای غذاهای خوش طعم مفید است. همچنین به راحتی به صورت خالص و بدون هیچ گونه مزه مزه ای به دست می آید.

آیا بدن به نمک نیاز دارد؟

ما بدون آن نمی توانیم زنده بمانیم برای عملکرد سیستم عصبی ما، انقباض و شل شدن عضلات و حفظ تعادل مایعات بسیار مهم است. با این حال، مقدار مورد نیاز ما در واقع بسیار کم است: کمتر از یک چهارم قاشق چای خوری در روز. تقریباً همه ما بیش از آن مصرف می کنیم و مصرف بیش از 6 گرم (یک قاشق چای خوری) در روز می تواند مضر باشد اگر در معرض خطر یا مبتلا به فشار خون بالا باشید. بهترین راه برای کاهش مصرف نمک، مصرف کمتر مواد غذایی فرآوری شده است.

چه مقدار نمک در بدن انسان وجود دارد؟

بدن انسان حاوی املاح زیادی است که کلرید سدیم (نمک معمولی خوراکی AKA) عمده ترین آنهاست که حدود 0.4 درصد وزن بدن را با غلظتی تقریباً معادل غلظت آب دریا تشکیل می دهد.

بنابراین یک فرد 50 کیلوگرمی حاوی حدود 200 گرم کلرید سدیم – حدود 40 قاشق چایخوری است. از آنجایی که هر زمان که عرق می کنیم نمک را از دست می دهیم، باید به طور مداوم جایگزین شود.

در حالی که مصرف بیش از حد آن با فشار خون بالا و سرطان معده مرتبط است، نمک بخش مهمی از شیمی بدن است و در بسیاری از عملکردها، از کیفیت خون گرفته تا انتقال سیگنال‌های عصبی، نقش کلیدی دارد

چرا نمک خاصیت ضد باکتریایی دارد؟

نمک برخی از انواع باکتری ها را می کشد، به طور موثر با مکیدن آب از آنها. در فرآیندی به نام اسمز، آب از یک باکتری خارج می شود تا غلظت نمک در هر طرف غشای سلولی آن متعادل شود. بدون آب، پروتئین های باکتریایی مانند آنزیم ها نمی توانند کار کنند و در نهایت سلول به خودی خود فرو می ریزد.

برخی از باکتری ها می توانند نمک را تحمل کنند. آنها هالوتولرانت هستند. سویه های خاصی از استافیلوکوک که مسئول عفونت ها، مسمومیت های خونی و حتی مرگ هستند، هالوتولرانت هستند. این پاتوژن ها دارای سیستم هشدار نمک هستند که از مولکول های اسفنج مانند برای جلوگیری از اتلاف آب استفاده می کند.