استوری غم انگیز تهمینه میلانی به مناسبت درگذشت گلپایگانی

بدینسان:اکبرگلپایگانی ملقب به گلپا و مرد حنجره طلایی موسیقی ایران در 13آبان ماه 1402 در سن 89 سالگی به دلیل ایست قلبی در گذشت.

همسر استاد اکبر گلپایگانی (گلپا) با گلایه از انتشار نشانی منزل شخصی ایشان در برخی رسانه‌ها و فضای مجازی تاکید کرد: از انتشار نشانی منزل شخصی و اطلاعات نادرست دلگیریم. پیگیری برای خاکسپاری ایشان در قبرستان ظهیرالدوله طبق وصیت‌شان انجام شد اما ظاهراً این شرایط مهیا نیست و آقای نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) اعلام کردند این موضوع شدنی نیست.

اکبر گلپایگانی  مرد حنجره طلایی موسیقی ایرانی شامگاه ۱۳ آبان در بیمارستان نیکان به دلیل ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.

وی دهم بهمن ماه سال ۱۳۱۲ در تهران متولد شد. گلپایگانی سال ۱۳۱۸ پس از ورود به دبستان فرهنگ به عنوان قاری قرآن مدرسه برگزیده شد و از این پس بود که به فراگیری مقدمات آواز و خوانندگی موسیقی ایرانی پرداخت.

وی سال ۱۳۲۶ پس از شاگردی از محضر پدرش نخستین تجربه حضور در یک ارکستر و گروه کُر را کسب کرد و سال ۱۳۲۷ عضو انجمن موسیقی مدرسه نظام شد. این هنرمند از سال ۱۳۲۸ به بعد با هنرمندان سرشناس موسیقی آشنا شد و آموزش را زیر نظر آنها آغاز کرد.

از جمله استادان اکبر گلپایگانی می‌توان به هنرمندانی همچون حسن یکرنگی، نور علی برومند، اسماعیل قهرمانی، ابوالحسن صبا، یوسف فروتن، محمد ایرانی مجرد، عبدالله دوامی، ادیب خوانساری، حسین طاهرزاده و سلیمان امیر قاسمی اشاره کرد.

این هنرمند پیشکسوت موسیقی ایرانی سال ۱۳۳۵ به دعوت سازمان یونسکو با همراهی نورعلی برومند و علی اصغر بهاری برای اجرای آواز و موسیقی ایرانی برنامه‌ای را اجرا کرد.

تهمینه میلانی (۶ سپتامبر ۱۹۶۰) (۱۵ شهریور ۱۳۳۹) کارگردان فیلم، کنشگر حقوق زن و معمار ایرانی است. زادهٔ تبریز از احمد میلانی، پزشکی فارسی، و مادری خانه‌دار آذری به نام پاکی. در قزوین بزرگ شد و در تهران در رشتهٔ معماری از دانشگاه علم و صعنت دانش‌آموخته شد. حرفهٔ سینمایی را با منشی‌گری صحنه از سال ۱۹۸۲م/ ۱۳۶۱ش و با دستیاری کارگردانی نزد مسعود کیمیایی آغاز کرد، سپس به طراحی صحنه، فیلمنامه‌نویسی و تهیه‌کنندگی فیلم روی آورد