» دیگر موضوعات بدینسان » شهرستان بافق » وحشی بافقی شاعر نامدار ایرانی
شهرستان بافق

وحشی بافقی شاعر نامدار ایرانی

تیر 10, 1402 20

بدینسان:

به نام چاشنی بخش زبان ها حلاوت سنج معنی در بیان ها

درود وسلام خدمت شما مخاطبان عزیز پایگاه خبری بدینسان

شهرستان بافق دیار غریبی نیست وقتی که نامش رابه شاعری دل آوزه نسبت دهند وشهرش را به نگین

گفت:

 

الهی سینه‌ای ده آتش افروز

 

در آن سینه دلی وان دل همه سوز

 

هر آن دل را که سوزی نیست، دل نیست

 

دل افسرده غیر از آب و گل نیست

 

دلم پر شعله گردان، سینه پردود

 

زبانم کن به گفتن آتش آلود

 

کرامت کن درونی درد پرورد

 

دلی در وی درون درد و برون درد

 

به سوزی ده کلامم را روایی

 

کز آن گرمی کند آتش گدایی

 

دلم را داغ عشقی بر جبین نه

 

زبانم را بیانی آتشین ده

 

سخن کز سوز دل تابی ندارد

 

چکد گر آب ازو، آبی ندارد

 

دلی افسرده دارم سخت بی نور

 

چراغی زو به غایت روشنی دور

 

بده گرمی دل افسرده‌ام را

 

فروزان کن چراغ مرده‌ام را

 

ندارد راه فکرم روشنایی

 

ز لطفت پرتویی دارم گدایی

 

اگر لطف تو نبود پرتو انداز

 

کجا فکر و کجا گنجینهٔ راز

 

ز گنج راز در هر کنج سینه

 

نهاده خازن تو سد دفینه

 

ولی لطف تو گر نبود، به سد رنج

 

پشیزی کس نیابد ز آنهمه گنج

 

چودر هر کنج، سد گنجینه داری

 

نمی‌خواهم که نومیدم گذاری

 

به راه این امید پیچ در پیچ

 

مرا لطف تو می‌باید، دگر هیچ

 

 

كمال‌الدین‌ بافقی‌ متخلص‌ به‌ وحشی‌ از شعرای‌ زبردست قرن دهم است‌. وی‌ در اواسط نیمهٔ اول قرن دهم در بافق‌ به دنیا آمد و تحصیلات‌ مقدماتی‌ خود را در زادگاهش‌ طی کرد.شمس الدین محمد وحشی بافقی در سال ۹۳۹ هجری قمری در شهر بافق یزد به دنیا آمد او برادر شاعری داشته که تخلص ان مرادی بوده است این دو برادر در محضر شرف الدین علی بافقی شاگردی می‌کردند. آنچه که به شاعری او ارزش و اعتبار فراوان داده است مضمون‌ها، ظرایف شاعرانه، بیان احساسات و عواطف و نازک خیال‌های او با زبانی ساده و روان بیان شده است که گاهی ان را با زبان محاوره و گاهی مانند حرف‌های روزه مره اش بیان شده است.

او سعی کرده که از اختیارات شاعری دوری کند و در عوض اندیشه‌ها و تفکرات عالی را به همراه عواطف و احساسات گرم در اشعار خود به کار بگیرد. در اشعار او واژه‌های مشکل بسیار کم دیده می شد در عوض از واژه‌های رایج زمان خود بسیار استفاده کرده است.

وحشی بافقی به دلیل گوشه‌گیری لقب وحشی را برای خود برگزید. کلمه وحشی به این معناست که فردی عزلت را پذیرفته تا از صدمات مادی در امان بماند. کلمه وحشی در گذشته به معنای گوشه گیر بوده و به معنای کنونی به کار برده نمی‌شد.

 

 

 

به این نوشته امتیاز بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • ×