دلنوشته دختری که پدرش به شغل شریف رفتگری مشغول است

بدینسان:

سلام بر محرم و شه عالمین سلام بر محرم و به نور دو عین

ماه محرم علاوه بر ماه حزن و اندوه و عزاداری برای سالار شهیدان ، ماه نذری دادن ها هم است و هر کس به اندازه ی وسع و توانایی خود سعی می کند تا سهمی در باشکوه برگزارشدن مراسم امام حسین علیه السلام داشته باشد . یادش بخیر زمانی نه چندان دور که خبری از ظروف یکبار مصرف نبود ، نذری ها در ظروف استیل یا چینی سرو می شد .اما حالا چند سالی است که خیال همه بابت بردن و آوردن و پخش ظروف راحت شده است و این روزها نقش اصلی در پذیرایی عزاداران را ظروف یکبار مصرف ایفا می کنند . اگر چه آن ظرف ها هم قشنگی و اصالت خاص خودشان را داشتند.

اما این روزهادر کنار این مراسمات معنوی و عزاداری ها ، عاداتی از ما سر میرند که زیبنده فرهنگ حسینی نیست .وهرسال بیشتر میشود

انداختن لیوان وظروف غذای یکبار مصرفی است .بعد از پخش غذا در اطراف هر تکیه و حسینیه ، منظره بسیار آزاردهنده ای از انبوه زباله ناشی از ظروف یکبار مصرفی به چشم می خورد که به هیچ وجه زیبنده نیست.

یاد کنیم از دلنوشته دختری که پدرش به شغل شریف رفتگری مشغول است و شب و روز در شهرمان مشغول جارو کردن زباله هایی است که ما ، از روی یا غفلت یا به عمد بر روی زمین می ریزیم .

متن دلنوشته:

هر وقت نذری میدن ، بابای من تا صبح از خستگی و کمردرد خوابش نمی بره ؛

کاش هیچ وقت نذری ندن .

بیاییم هنگامی که بعد از اتمام مراسم به خانه های خود باز می گردیم ، به این فکر کنیم که نیمه‌های شب که همه به خانه می روند افرادی می آیند خیابان‌های شهر را که از لیوان‌های یکبار مصرف و ظروف خالی نذری پر شده تمیز می کنند تا صبح فردا خبری از آن همه زباله نباشد و چهره شهر دوباره طراوت و زیبایی خود را باز یابد .

یادمان نرود زندگی رفتگر ، خش خش جاروست و اگر فرصتی برایش باقی بماند نفسی می‌کشد ، استراحتی می‌کند و حاصل زحمتش را به خانه می‌برد‌ ، این شب ها به فکر آن ها نیز باشیم‌ .

در این شبهای عزیز با هر نیتی که در عزاداریها شرکت می کنید لطفا ظروف یکبار مصرف رو داخل سطلهای زباله بندازید .